maandag 7 september 2015

The Visit


The Visit is een nieuwe komedie, horror geregisseerd door M. Night Shyamalan. Shyamalan is bekend van zijn drie successen: The Sixth Sense, Unbreakable en Signs. Helaas heeft hij na deze films geen goed werk meer geleverd en alleen slechte films gemaakt zoals: The Happening, The Last Airbender en After Earth. De kans dat deze nieuwe film goed zou worden was bij mij niet groot.

De film gaat over broer en zus Becca (Olivia DeJonge) en Tyler (Ed Oxenbould). Omdat hun moeder met haar nieuwe vriend een weekje weg gaat, worden ze naar hun grootouders gestuurd, om daar een weekje te logeren. Het lijkt de twee kinderen vooral leuk, omdat ze hun grootouders nog nooit gezien hebben en benieuwd zijn naar hoe ze zijn en of hun moeders verhalen over hen waar is
Becca heeft een camera bij haar, om de gehele week vast te leggen
Becca en Tyler

Op het station worden ze door hun grootouders opgewacht en meegenomen naar hun huis. Ze krijgen de regels om te pakken wat ze willen en om alles te doen om het hun naar hun zin te maken, maar ze moeten elke avond wel om half 10 naar hun kamer en mogen er dan niet meer uitkomen.


De dagen komen de kinderen wel goed door, maar de avonden horen ze steeds vreemde geluiden en wanneer ze besluiten de regel te breken zien ze dat hun oma (Deanna Dunagan) niet helemaal goed meer is.
De kinderen zien hun oma zich vreemd gedragen
Wanneer ze de volgende dag tegen hun opa (Peter McRobbie) zeggen dat ze hun oma's vreemde gedrag hebben gezien, legt hij hun uit dat oma door haar oudere leeftijd soms wat apart kan zijn. De kinderen geloven hun opa, maar ontdekken dat hij ook zijn vreemde trekjes heeft. 
Hoe verder de kinderen de week ingaan hoe eerder ze hopen dat ze weer naar huis kunnen, want het gedrag van hun grootouders wordt steeds vreemder en vreemder en uiteindelijk zelfs creepy
Creepy oma 
Deze film was een groot risico voor Shyamalan. Dankzij zijn slechte films van de afgelopen jaren heeft hij veel vertrouwen verloren in de film wereld. Gelukkig kan ik zeggen dat deze film niet zo slecht is als bijvoorbeeld The Last Airebender of After Earth, maar deze film is zeker niks vergeleken The Sixth Sense of Signs. 
Op het horror gebied faalt deze film, omdat er niks engs aan is,  slechts pogingen voor slechte jumpscares. Op het komedie gebied is het een ander verhaal. Kleinzoon Tyler weet komische grappen te vertellen of imitaties van zijn  grootmoeder te doen. Ik kan zeggen dat ik in deze film meer heb kunen lachen dan de "komeide" Pixels, die ik ervoor heb gezien. Het deed me ook denken alsof ik een Scary Movie film zat te kijken, alleen dan een goede, de me wel kan laten lachen. 

Het acteerwerk in de film is ook goed. de kinderen zijn nog beginnende acteurs, maar leveren goed werk. De film is een found footage film, waarin Becca alles zelf filmt en ze vaak commentaar levert over wat er niet goed is aan een bepaald shot, wat interessant kan zijn voor film liefhebbers. 
De grootouders worden ook goed gespeeld. Ze komen goed over als creepy ouder mensen. 

Wat meestal wel in een Shyamalan film voorkomt is een grote wending, waardoor je ineens anders tegen de film kunt aankijken. Helaas vond ik deze wending heel voorspelbaar, door een vraag die ik me in het begin van de film als afvroeg. Na deze wending kreeg ik eigenlijk alleen maar meer vraagtekens bij de film.

Ik heb gehoord dat mensen zeggen dat Shyamalan terug is gekeerd tot succes met deze film. Ik kan me hier helaas niet in vinden en vind dat Shyamalan nog wel wat meer zijn best kan doen, om echt weer te mogen worden beschouwd als een goede regisseur 

Ik geef de film als cijfer een :

Geen opmerkingen:

Een reactie posten